Sociale media en energie

Sociale media lijken voor velen niet meer weg te denken uit het dagelijks bestaan. Foto’s van katten, puppies, babies, de lunch en dergelijke belangrijke uitingen van creativiteit dienen verspreid te worden onder het volk, de kennissenkring, collega’s en familie en vrienden. Niets lijkt onbenullig genoeg om anderen ervan te weerhouden deel te nemen in deze eindeloze informatie flow.

De tsunamische verspreiding van dit soort hoog kwalitatief beeld materiaal naar allen die ervan willen meegenieten, of juist niet willen meegenieten, geschiedt eenvoudig geschetst als volgt:

  • Een voldoende belangwekkend onderwerp wordt geselecteerd
  • Er wordt een kiekje genomen (het woord ‘foto’ is wat mij betreft voorbehouden aan meer serieuze pogingen tot vastlegging van een onderwerp middels een daarvoor geschikt apparaat)
  • De favoriete app op de mobiele telefoon wordt gestart
  • Het kiekje wordt opgeladen en voorzien van een pakkende en/of verklarende tekst
  • De knop ‘Verzend’ of andere knop med vergelijkbare functie wordt aangeklikt
  • Klaar!

Althans, de productie en de verzending zij nu klaar. Maar nu begint de ellende pas echt, zonder dat de afzender daar iets van weet, of wil weten.

Het verzondene gaat nu niet direct van de afzender naar de geadresseerde, nee het gaat eerst naar het datacenter in eigendom van de maker van de gebruikte app. Werd Feesboek gebruikt als de favoriete app voor juist dit kiekje, dan verdwijnt deze met de snelheid van het interweb naar het bijbehorende data center. Onderweg wordt een gedeelte van de beschikbare bandbreedte benut voor het transport van het beeldmateriaal richting data center. Nodeloos uit te wijden over de toename in benodigde bandbreedte vanwegen progressieve toename van het aantal pixels geproduceerd door steeds betere cameras.

In het data center wordt het binnengekomen materiaal eerst opgeslagen in de database. Daarna laat de app fabrikant er een proces op los dat zorg draagt voor de verspreiding van het binnengekomene naar allen die met de afzender afgesproken hebben ervan te willen meegenieten. Poef en de boel wordt nu verzonden aan de hele lijst van familie, vrienden, kennissen, vage bekenden, collega’s en andere gelukkigen op de dell-met-mij lijst. Voor het gemak slaat de app fabrikant het materiaal nu ook op in de database gekoppeld aan elke ontvanger, en houdt een kopietje voor zichzelf omdat het vage contract ondertekend door de afzender dit toestaat.

Naar verluidt heeft een gemiddeld data center een bandbreedte van 1 Tbps, dat is 1000 Gbps, voorwaar een onvoorstelbare snelheid. Met een als dagelijkse gebruikers geclassificeerde aantal van ruim de helft tot driekwart van de bevolking van landen als Nederland en Zweden, is deze capaciteit wellicht nodig. Alhoewel het woordje ‘nodig’ voor het aanvullen van ‘s-werelds grootste verzameling fotos en filmpjes van katten, puppies, babies en andere flauwekul mijns inziens niet echt geschikt is.

Het moge eenieder nu direct duidelijk zijn dat al die techniek nodig om het data center met bijbehorend breedband in bedrijf te houden een forse hoeveelheid energie benodigd is. Een gepland nieuw data center in Flevo-gemeente Zeewolde heeft volgens een recent NOS artikel evenveel elektriciteit nodig als 460.000 huishoudens. Gezien de eis van de klant dat deze energie groen van kleur dient te zijn, gaat het hier om aanzienlijke hoeveelheden windmolens (duizenden) of grote oppervlakten (honderden hectare) gevuld met zonnepanelen.

Is het in deze tijd van te weinig beschikbara elektrische energie en bijbehorende te hoge prijzen verantwoord een dergelijke bouw te laten doorgaan? De gemeente Zeewolde lijkt gespleten in voor en tegen. De hoeveelheid vaste banen wordt door de bestellers van deze data centers steevast overdreven, de te leveren ‘afval’ warmte ook, en bovendien is er geen infra structuur aanwezig voor dit ‘afval’.

Het probleem is echter niet de gemeente Zeewolde, of de app fabrikant. Nee, het probleem zijn de gebruikers van zo’n dienst die zich afhankelijk laten worden van de consumptie van flauwekul in de vorm van fotos en filmpjes met katten, puppies, babies en andere rommel. Ook de vraag of de levensduur van dergelijke onzin niet ernstig verkort zou moeten kunnen worden.

 

Bronnen:

https://nos.nl/l/2409557

https://www.google.com/

 

 

Leave a Reply