Echte taxi versus Uber

Toen we een antal jaren in Zweden woonden moest ik m’n rijbewijs laten verlengen. Ik had reeds eerder een Zweeds rijbewijs gekregen, maar dit moest, net als in Nederland, op een gegeven moment verlengd worden. Aangezien ik in Nederland alle rijbewijzen behaald had, A, B, BE, C, CE, D en DE, waren deze categoriën ook aanwezig op mijn Zweedse rijbewijs. Bij de papierwinkel voor de verlenging ervan moest ik invullen welke categoriën ik wilde behouden. Allemaal was natuurlijk mijn antwoord.

Op dat formulier trof ik de in Zweden aanwezige categoriën aan, die ik aan moest kruisen. Tot mijn verwondering was er een extra categorie T die ik niet had op mijn rijbewijs. Deze T bleek te staan voor Taxi, een categorie die we destijds niet hadden in Nederland. Ik kreeg gelukkig een verlenging van mijn rijbewijs met de categoriën waar ik recht op had. Mijn kennismaking met rijbewijs categorie T was de eerste hint dat er meer eisen gesteld worden aan een taxi chauffeur dan een automobiel en een geldig rijbewijs. Zo mocht ik er, ondanks al mijn rijbewijzen, slechts in plaatsnemen als passagier, een betalende passagier

Niet alleen in Zweden worden er eisen gesteld aan taxi chauffeurs en taxi bedrijven, hetzelfde geldt voor Nederland, Frankrijk en vele andere landen binnen de EU, en wellicht ook buiten de EU. En toen kwam Uber…

Volgens taxi opsteker Uber kan iedereen in het bezit van een geldig rijbewijs en auto taxidiensten aanbieden and particulieren en wellicht ook bedrijven. Je schrijft je in bij Uber, onderga een rudimentaire achtergrond controle en je bent in business als eigen taxifirma en taxichauffeur. Fantastisch toch?

Nee, niet naar mijn bescheiden mening. Om een taxibedrijf te mogen runnen dient het bedrijf te beschikken over goedgekeurde autos, de nodige verunningen, en chauffeurs med de vereiste papieren. Aan Uber chauffeurs worden geen aanvullende eisen dan de eerder benoemde gesteld. Als commercieel bedrijf is het niet alleen lastig, maar ook onmogelijk om hiermee te concurreren.

Getuige dat Uber taxi diensten inmiddels in een groot aantal landen en steden beschikbaar zijn geeft aan dat men in deze landen met twee ongelijke maten meet. De taxi firma dient aan alle regels te voldoen, de Uber hoeft aan geen enkele regels te voldoen. De vraag is hoe dat zo gekomen is?

Noteer dat als ik pré-Uber zonder mijn rijbewijs T of goedgekeurde taxi en geijkte taximeter mijn buren, vrienden, of vreemden tegen betaling in mijn auto vervoerd zou hebben, ik had kunnen rekenen op forse boetes alsmede de volledige aandacht van de zweedse belastingdienst.

Recentelijk werden de Uber papers gepubliceerd. Alhoewel ‘gepubliceerd’ niet echt het goede woord is in dit geval. Ze werden door een onbekende partij doorgespeeld aan teams van journalisten  van gerenommeerde kranten teneinde onderzoek en publicatie mogelijk te maken. Waren er al eerder invallen bij diverse europeese Uber hoofdkantoren geweest, die tot weinig leidden, dan was de verklaring daarvan terug te vinden in de Uber papers.

De gelekte dokumenten maakten tevens melding van uitgebreide lobby werkzaamheden door vooraanstaande politici, bij de EU door nederlandse politica mevrouw Kroes, en in Frankrijk door niemand minder dan de huidige president Macron. Ook namen als Joe Biden en Boris Johnson werden genoemd. Volgens de papieren werden deze, en zeker ook andere, politici overgehaald om taxi diensten zoals Uber die van plan was aan te bieden, mogelijk te maken binnen de EU. Oftwel, het ontwrichten van de gereguleerde taximarkt en wetgeving ten behoeve van een amerikaanse startup van plan ook binnen Europa forse bedragen te verdienen.

Gelukkig heeft de huidige leiding van Uber ons duidelijk gemaakt dat dit soort praktijken door de eerdere leiding werd gebruikt, de huidige leiding veroordeeld dit (nu) en meent dat het bedrijf van nu niet vergelijkbaar is met het bedrijf van toen. Let op: het bedrijf is opgericht in 2009 en de lobby praktijken vonden plaats voor

Behalve de hierboven beschreven start van Uber binnen Europa, blijken er al jaren problemen te zijn met chauffeurs én Uber management die het niet zo nauw nemen met ethische kante van het individuele persoonvervoer. Chauffeurs die zich aan hun klanten vergrijpen zijn geen schering en inslag, maar komen voor en Uber als bedrijf blijkt niet in staat tot beter screening van hun personeel. Dit onder het motto dat het niet gaat om personeel maar slechts om chauffeurs die op free lance basis opereren.

Vanwegen bovenstaande betoog ben ik geen klant van Uber en zal ik daar ook geen klant worden. Zoels bij het consumeren van iedere dienst, vraag ik me af hoe het werkt, hoe het eeerst werkte en of darbij van vooruitgang gesproken kan worden. Als je alleen maar naar de prijs kijkt, zoals velen doen, dan lijkt het wellicht op vooruitgang. Bij nadere beschouwing, zoals hierboven, wordt het moeilijker Uber als een vooruitgang te beschrijven. Uber past daarentegen goed in het modernisme ‘De economie van goedkoop’, iets waarvan ik ook al geen aanhanger ben.

Lees meer hier: